Main menu:
Κάθε αλλαγή στη φυσιολογική εμφάνιση του βλεννογόνου του στόματος, όπως ένα έλκος, μια διόγκωση, μία ερυθρή ή λευκή περιοχή, επώδυνη ή μη μπορεί να αποτελεί μια παθολογική εξεργασία. Η πιό σοβαρή από αυτές είναι το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα του στοματικού βλεννογόνου.
Κάθε έλκωση εντός του στόματος το οποίο σε μια εβδομάδα μετά την απομάκρυνση του πιθανού αιτιολογικού ερεθιστικού παράγοντα αποτυγχάνει να θεραπευτεί, πρέπει να διερευνάται με βιοψία.
Παρόλο που κάποια από τα καρκινώματα του στοματικού βλεννογόνου μπορεί να προκείψουν από κλινικά υγιή βλεννογόνο, τα περισσότερα σχετίζονται με την ύπαρξη μιας προκαρκινικής αλλοίωσης. Προκαρκινική ορίζεται η μορφολογική εκείνη αλλοίωση του ιστού, στην οποία ο καρκίνος είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί, από ότι στον υπόλοιπο φυσιολογικό βλεννογόνο. Η λευκοπλακία και η ερυθροπλακία (όπως και ο συνδιασμός τους) αποτελούν δύο πιθανές τέτοιες προκαρκινικές αλλοιώσεις.
Ο όρος " λευκοπλακία" αποτελεί περιγραφικό όρο και όχι διάγνωση. Είναι σημαντικό να ξεκαθαριστεί ότι ο όρος δεν έχει κάποιο ιστολογικό νόημα και συνήθως χρησιμοποιείται ελαστικά για να υποδηλώσει κάποια προκαρκινική κατάσταση. Είναι σπάνια σε ηλικίες κάτω των 30 ετών και συνήθως απαντάται στην πέμπτη με έβδομη δεκαετία της ζωής. Η κακοήθης εξαλλαγή αυτών των αλλοιώσεων συνήθως γίνεται αντιληπτή ως πάχυνση, εξέλκωση ή ανάπτυξη σκληρών περιοχών. Ύποπτες περιοχές πρέπει να υποβάλλονται σε βιοψία και σε απουσία δυσπλασίας κατά την ιστολογική εξέταση, ένα λιγότερο από 5% αυτών, θα αναπτύξουν κακοήθη χαρακτηριστικά στο μέλλον.